Zaterdag 15 juni, bereikte mij via Bennie de Jong, een oud trainer van ons, het droevige bericht dat Arend Roggen is overleden. Arend is jarenlang lid geweest van onze vereniging. Nadat hij bij de Vogels als 16 jarige zijn debuut maakte als keeper en ook bij VVG het doel verdedigde, kwam hij bij ons voetballen. Hij verdedigde het doel tot zijn 42e jaar. Bij Arend was clubliefde belangrijker dan hogerop willen, want dat hij best gekund. Naast keeper , was hij bij ons scheidsrechter, trainer van de jeugd, de A1 en B1. Met de B1 nam hij deel op een toernooi in Como, Italië. Een uniek feit voor zo’n klein cluppie. Maar Arend was niets te gek. Hij maakte ook deel uit van het elftal dat 2e werd op het Nederlands kampioenschap. We kwamen 1 doelpunt te kort. Naast voetballen kon hij ook goed voetballen. Zo zal ik nooit vergeten dat Arend en ik, samen in het centrum van de verdediging, het ongeslagen Hoogkerk hun enige nederlaag toebrachten. Als we elkaar troffen kwam dit steevast terug. Hij zei dan “Bro”( mijn bijnaam bij de club), weet je nog die wedstrijd tegen Hoogkerk.
Arend een jongen uit de Oosterpoort en jongen van de straat, begon nadat hij met voetballen stopte, met café “Boone”, vernoemd naar zijn vader. Niet alleen was het een kroeg voor jong en oud, ook supporters van de FC Groningen, vertrokken van zijn café naar het stadion. Maar ook menig Blauw Geler ging nadat hij bij onze kantine vertrok, richting café “Boone”. Ik dacht, die Arend is niet kapot te krijgen. Maar helaas galblaaskanker met uitzaaiingen, maakte dat Arend niet ouder werd dan 64 jaar.
Een markant persoon is heen gegaan. Hoe geliefd hij was blijkt uit de bloemenzee bij zijn café “Boone”.
Arend, bedankt wat je voor Blauw Geel 1915 betekent hebt. Rust zacht.
Piet Gruisen, voorzitter
