Met een kleinere groep dan gepland vertrokken vrijdag 8 juni 2018 met enige vertraging twee begeleiders en zeven jeugdspelers van Blauw-Geel en O.N. in twee auto’s richting Holwerd met als einddoel Ameland. Een uur later arriveerde de groep op de veerdam te Holwerd.
De buitentemperatuur was inmiddels van 25 naar 19,5 graden Celsius gezakt. De boot naar Ameland, hoe kon het ook anders, kende een vertraging van 30 minuten. Nadat de boot om circa 15.30 uur afmeerde in Nes (Ameland), liep het gezelschap richting Kiewiet om de fietsen af te halen. De voorkeur was een damesfiets. Zelfs Iwan, de langste in het gezelschap, koos hiervoor. Het gezelschap fietste vervolgens naar kampeerboerderij Westhoek te Buren.
Aangekomen bij Westhoek zochten de jeugdspelers een geschikte slaapplaats. Algauw viel de keus op de enige achtpersoon slaapkamer (4 stapelbedden), die de kampeerboerderij kende. Alle andere ruimtes boden slechts ruimte aan vier personen. Nadat iedereen een eigen plekje had gevonden, moest uiteraard eerst het strand worden bezocht. Rond half zes ’s-middags kon men de zeelucht inademen. Ondanks dat het niet geheel droog was, maakte de groep een korte strandwandeling.
Nadat met een kleine strandrugbybal de vangkwaliteiten werden getest, liep de groep terug voor een korte fietstocht door het bos van Nes. Rudy kreeg daarbij het idee een deel van de route over een soort mountainbike-parcours af te leggen. Met een gewone fiets viel dat natuurlijk niet mee. Dat het niet een echt parcours voor mountainbikers was, werd duidelijk aan het einde van de rit. De boswachter keek verbaasd naar de groep, die al fietsend het bos uitreed.
Tegen de klok van half zeven was een ieder weer terug op Westhoek. Het zand werd uit de sokken en schoenen geklopt, waarna de voorbereidingen voor het eten werden getroffen. Geert Jan was inmiddels ook gearriveerd en kon dus direct aanschuiven. Patricia had daags tevoren grote bakken macaroni en pasta klaargemaakt, die de groep in hoog tempo smakelijk verorberde. Na de maaltijd werd de laatste persoon (Erik) van de boot opgehaald. Nu was de groep compleet.
Rond kwart over negen verzamelde de groep zich in de grote zaal. Reinder zette Erik in het zonnetje vanwege zijn jarenlange begeleiding van de jeugd en zijn inzet voor samenwerking tussen Blauw-Geel en Oranje Nassau. Erik ontving een trainingsbal met de namen van alle jeugdspelers alsmede een teamfoto. Daarna was het tijd voor het spel beerpong. In plaats van bier zat er uiteraard water in de bekers. Rudy legde eerst de spelregels uit. Daarna werden twee tafels voor het spel gereed gemaakt en werden teams van 2 personen gevormd. Het team van de scheidsrechters bleek na circa 1,5 uur de sterkste te zijn. Uitblinker was Geert Jan, die volgens eigen zeggen nog niet eerder dit spel had gespeeld. Ja, ja, en dat moeten wij zeker geloven.
Na het spel maakte de jeugd zich op voor een avondje stappen in de discotheek Swinging Mill in Nes. Drie personen (Chris, Ferano en Ramon) kozen echter nog voor een fietstocht richting strand. Het werd zelfs de vuurtoren op Hollum. Gedurende deze tijd konden de leiders Rudy, Erik, Geert Jan en Reinder enigszins bijkomen op het terras van Van Heeckeren. Een kleine regenbui kon de pret onder de leiders niet drukken. Na dit korte uitstapje ging een deel van de jeugd (Iwan, Jacky, Leon en Wesley) onder de deskundige begeleiding van Rudy naar de discotheek. De anderen speelden met de overige begeleiders het kaartspel ‘Stap op’. Rond 03.45 uur won Ferano uiteindelijk het spel en kon uiteindelijk een deel van de groep het bed opzoeken. De discotheekgangers kwamen rond 04.30 uur terug en zaten tot circa 05.00 uur in de grote zaal nog even na te babbelen.
Zaterdag 9 juni 2018. De groep werd door de leiding met pannen en pollepels om stipt 11.00 uur wakker gemaakt. Na de brunch werd het middagprogramma ontvouwd. Een beschut plekje op het strand was het doel. Vanwege een noordenwind viel de keus op strandovergang Bospad te Hollum.
Terwijl de groep richting Hollum fietste, reed Reinder in de auto naar de bestemmingslocatie. De laatste honderden meters lopende met de bolderkar vol beladen met eten, drinken en spelmateriaal, haalde de groep hem vlak voor het Bospad in. Met vereende krachten werd de bolderkar het strand opgereden en zocht de groep een geschikte plek uit. Tegen 14.30 uur was iedereen gesetteld. De zon was ruimschoots aanwezig en de locatie lag inderdaad in de luwte. Gedurende ruim 3 uur genoot een ieder van de zon en zee en werden er diverse spelletjes gespeeld (voetbal-croquet, frisbeeën).
Rond half zes was het tijd om op te breken. Reinder pakte de auto weer in. De groep fietste nog even langs strandpaviljoen Sunset en de vuurtoren om daarna koers richting Westhoek te zetten. Een milkshake van het Krûspunt te Ballum kon de trek van de groep tijdelijk stillen. Tegen zeven uur zat iedereen op de lounche banken van cafetaria Buren’s geduldig te wachten op de patat met halve kip. Behalve Leon. Al snapchattend stuurde hij tot grote hilariteit van anderen diverse, door hem bewerkte foto’s in de ether.
Na het avondmaal wilde iedereen zich eerst verfrissen en opmaken. Aangezien niet iedereen tegelijk kon douchen, werd er ook op het achterliggende terrein gevoetbald. Daarna volgde een inmiddels herkenbaar patroon: voorbereiding door de groep op het avondje stappen, terwijl de leiding bijkwam op het terras van Van Heeckeren. Tegen 01.00 uur vertrokken bijna alle jeugdspelers met Rudy weer naar de Swinging Mill. Leon bleef om gezondheidsredenen achter.
Om 04.07 uur was de groep weer compleet terug in de Westhoek. Dit betekende echter niet, dat men ook ging slapen. Integendeel, tegen de klok van 07.00 uur werd het bed pas opgezocht. Niet iedereen was dan ook op zondagochtend rond de tevoren afgesproken tijd van 10.00 uur even fris voor het ontbijt aanwezig. Na het ontbijt was het al weer tijd om de tas te pakken en de kampeerboerderij schoon te maken.
Rond het middaguur was de auto weer volledig ingepakt en werd de terugreis aanvaard. De boot van 13.00 uur vertrok keurig op tijd, en meerde om 14.00 uur aan op de veerdam te Holwerd. Na een kort drankje met koek bij Reinder thuis ging iedereen weer huiswaarts. Een vermoeiend, maar mooi weekend en avontuur zat er op.
Ik wil een ieder bedanken, die aan de mooie afsluiter van het voetbalseizoen heeft meegewerkt. Met name Patricia voor de lekkere maaltijd en Rudy, Geert Jan en Erik voor de begeleiding van “ons” jeugdteam op Ameland.
Aan het einde van het reisverslag wil ik nog het volgende zeggen. De titel van het verhaal duidt niet alleen op de Ameland-reis of verwijst enkel naar de groepsapp, maar ziet ook op het gezamenlijk voetballen. De dames stoppen met voetbal of gaan verder in een damesteam. De heren kennen enige twijfel over doorgaan met voetbal of stoppen. Helaas zijn er te weinig spelers om één team te vormen. Op dit punt eindigt dus het gezamenlijke avontuur tussen Blauw-Geel en Oranje Nassau.
Het vertrouwen tussen de begeleiders van beide clubs hebben voor een goede samenwerking gezorgd, waar de jeugd aan beide zijden van konden profiteren. In dit kader wil ik ook alle ouders van de jeugd bedanken, die in de afgelopen jaren altijd voor vervoer, aanmoediging en begeleiding aanwezig waren. Alleen met elkaar kan immers iets moois ontstaan. Natuurlijk gloort er ook hoop aan de horizon. De verenigingen Amicitia, Oranje Nassau en Blauw-Geel zijn op jeugdniveau een SJO aangegaan. Samenwerking tussen de clubs gaat verkend worden. Voor het nieuwe voetbalseizoen kan dus weer een nieuwe groep met nieuwe kansen en uitdagingen ontstaan. Vandaar het vraagteken in de titel.
Tot slot. Na 10 jaar de jeugd te hebben getraind, stopt Erik. Hij gelast een rustperiode in. Als geen ander kan hij spelers enthousiasmeren voor een wedstrijd. Ondanks een enigszins gebrekkige kennis aan voetbal (geintje), zal Erik gemist worden. Ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg:
BEDANKT ERIK!!
Reinder